Moje pasje w obiektywie

  Kochani! Ciepło Was witam po… przerwie technicznej. Tuż po powrocie z urlopu mój wysłużony laptop trafił do serwisu i utknął tam na 3 tygodnie! Dla mnie oznaczało to długą i nieplanowaną ciszę w blogosferze, ponieważ nie znoszę korzystać w tym celu z telefonu :-( Stęskniłam się, ale jesteśmy już razem… sędziwy staruszek laptop łączy mnie z Wami na nowo! Wspomniałam o urlopie, który spędziliśmy w kraju budzącym wiele skrajnych emocji. To właśnie przesądziło o wyborze Albanii na wakacyjny kierunek, aby zobaczyć, doświadczyć i osobiście zweryfikować krążące wokół opinie. Oprócz błogiego leniuchowania, był czas na poznanie uroków albańskich krajobrazów. Świadomie zrezygnowałam ze zwiedzania któregokolwiek z miast, ponieważ pobieżny przegląd internetowych zasobów upewnił mnie, że tamtejsza architektura to kompletnie nie moja estetyka. O górach, jeziorach i wspaniałych pejzażach będących dziełem natury, opowiem Wam innym razem, a dziś garść osobistych refleksji okraszony

  Wracam wspomnieniami do podróży sprzed lat na wyspę otoczoną wodami mórz: Śródziemnego, Tyrreńskiego i Jońskiego, zawieszoną między Europą a Afryką, między kulturą antyczną i arabską. Sycylia urzeka różnorodnością. Absolutną wizytówką wyspy jest najwyższy aktywny wulkan w Europie – Etna , która stanowi sama w sobie atrakcję turystyczną. Latem zboczami wulkanu biegną liczne trasy turystyczne. Natomiast przez około pół roku na szczycie Etny leży śnieg i można z powodzeniem uprawiać narciarstwo zjazdowe oraz korzystać z przygotowanej w tym celu infrastruktury - ośrodki, wyciągi. Niestety ostatnia erupcja Etny w grudniu 2018 roku, niosła ze sobą wstrząsy sejsmiczne, lawę, kłęby dymu i popiołu. Sycylijczycy nauczyli się już żyć w symbiozie z wulkanem. Ślady jego aktywności widać nie tylko w zniszczonych budynkach, ale i w miasteczkach pobudowanych m. in. ze skały wulkanicznej… Inne atuty wyspy to zachwycające krajobrazy, antyczne miasta i ich zabytki. Aby choć na krótko