Moje pasje w obiektywie

Pierwsza niedziela adwentu oznacza, że rozpoczął się czas radosnego oczekiwania na ponowne przyjście Zbawiciela. Adwent to także początek intensywnych przygotowań do zbliżających się świąt. Aby jednak w ferworze obowiązków, natłoku spraw, problemów nie zatracić tego, co najistotniejsze, załączam piękny wiersz, którego słowa wydają mi się szczególnie w tym czasie tak istotne i aktualne… „(…) Natura spać się położyła słoneczne pogasiła blaski Na nieba suficie zapaliła srebrem błyszczące gwiazdki I ludzie jacyś inni naraz choć w troskach i zabiegani To adwent tuż przed świętami próbuje rozliczyć się z nami Duchowo musimy się zmienić by miejsce w sercu zrobić Rękę wyciągnąć na zgodę skłóconych z sobą pogodzić Adwent jest zastanowieniem zadumą nad życiem i skruchą A płomyk świecy w stroiku światełkiem w tunelu, otuchą…” Symbolami adwentu są m.in. wieńce i świece. Każda z czterech świec zapalana w kolejną niedzielę adwentu symbolizuje: pokój, wiarę, miłość, nadzieję.

  Wędrowanie po łagodnych i szerokich grzbietach Tatr Zachodnich , z których  roztaczają się rozległe widoki do złudzenia przypomina mi bieszczadzkie szlaki i połoniny.  Dlatego, że w porównaniu do Tatr Wysokich - Tatry Zachodnie charakteryzują się  dużo łagodniejszą rzeźbą oraz mniejszą wysokością bezwzględną. Dziś zapraszam na tatrzański klasyk, czyli bardzo dobrze znany  i popularny fragment głównej grani Tatr - Czerwone Wierchy . Podczas tej wędrówki bez większego wysiłku zdobędziemy 4 dwutysięczniki począwszy od najniższej Kopy Kondrackiej (2005 m n.p.m.) położonej najbliżej Kasprowego Wierchu, kolejne "czerwone szczyty" to: Małołączniak (2096 m n.p.m.), Krzesanica (2122 m n.p.m.)  Ciemniak (2096 m n.p.m.). Nazwa Czerwonych Wierchów wywodzi się od rdzawej barwy stoków, jaką nadaje im roślina sit skucina, która jesienią wybarwia się na brązowo. Naszą wędrówkę rozpoczęliśmy od wjazdu kolejką na Kasprowy pomimo,  że Czerwone Wierchy rozpoczynają się od Kopy Kondr