Stary cmentarz w Rzeszowie.
Tradycja stawiania nagrobków z rzeźbami i zdobieniami w Polsce ma głęboki historyczny i kulturowy kontekst, łącząc w sobie różnorodne style artystyczne i wpływy regionalne. Cmentarze, zwłaszcza te zabytkowe, stanowią nie tylko miejsca spoczynku zmarłych, ale też przestrzeń, gdzie pielęgnowana jest pamięć o nich oraz wyrażana estetyka i duchowość danej epoki. Stary Cmentarz w Rzeszowie założony został przed 1792 rokiem i czynny był do 1909. Przez ponad 117 lat służył mieszkańcom miasta Rzeszowa i okolicznych gmin. Był cmentarzem chrześcijańskim, gdzie miejsce wiecznego spoczynku znaleźli również wyznawcy innych wyznań - protestanci i prawosławni. Końcem wieku okazał się już niewystarczający dla potrzeb miasta i decyzją Rady Miejskiej z dniem 1 stycznia 1910 roku zamknięty został dla celów grzebalnych. Okres II wojny światowej to dla cmentarza czas systematycznej grabieży i dewastacji – kamienne nagrobki używane były do budowy dróg, żelazne elementy (krzyże, ogrodzenia, tabl