Lipiec w ogrodzie ´23

Wystarczył miesiąc, by ogród nabrał zupełnie nowego wyglądu.

Część kwiatów przekwitła ustępując miejsca kolejnym. Zdecydowałam się też

wprowadzić niewielkie, ale drastyczne zmiany, o których napiszę w dalszej części.

Zacznę od nowości na rabacie, czyli lilii, które darzę sporym sentymentem, bo już

kiedyś gościły w moim ogrodzie kwitnąc przepięknie na biało i pachnąc upojnie.

Jednak ich cebule okazały się łakomym kąskiem… dla podziemnych stworzeń.

Po latach znów posadziłam lilie, ale tym razem w odcieniach różu

i tak oto odwdzięczyły się za troskliwą pielęgnację.

Lilie wabią motyle i ćmy, w tym fruczaka gołąbka. Trudno go uchwycić
na zdjęciu, bo macha skrzydełkami jak koliberek, bez ustanku. W jednym
z poniższych ujęć można dostrzec jego zwiniętą trąbkę, którą spija nektar.

Królowymi lipcowego ogrodu są jednak hortensje.
Mają one niesamowitą moc, gdyż jeden krzew jest w stanie
wydać niezliczoną ilość przepięknych, okazałych kwiatów, dlatego
uważam, że dłuższa sesja zdjęciowa im się po prostu należy ;-))

O niekwestionowanej i wielobarwnej urodzie hortensji ogrodowych
świadczy też fakt, że czarują całą paletę odcieni różu, niebieskości i fioletów.

W mojej subiektywnej klasyfikacji ogrodowych piękności
palmę pierwszeństwa dzierżą piwonie. Drugie miejsce „na podium”
zajmują hortensje ogrodowe, a dopiero trzecie – róże. Te zresztą
w odmianie rabatowej kwitły nieprzerwanie również w lipcu.

Kolejnych kwiatów, królowymi ogrodów nikt nie nazywa, ale darzymy je czułym
sentymentem, bo od wielu lat zdobią nie tylko „babcine” ogródki. Floksy – bo o nich
mowa – mają swój subtelny urok, przemiłą dla oka kolorystykę i wyczuwalny zapach.

W ich bliskim sąsiedztwie rośnie kępka ostróżki koperkowej
wielkokwiatowej o intensywnej, niebieskiej barwie kwiatów.

Do moich ulubionych ogrodowych ślicznotek należą też jeżówki.
Pierwsza z nich – najstarsza i najsilniejsza rozpoczęła już kwitnienie.
Powoli ukazują swój urok kolejne jeżówki w ciekawych odmianach,
ale niech jeszcze podrosną i zaprezentuję je w sierpniowym poście.

Ponowiła kwitnienie dziewanna mieszańcowa Rosie – skromniej, ale
nadal pięknie, uwodząc swymi delikatnymi, jasnoróżowymi kwiateczkami.

Tuż obok swym charakterystycznym zapachem przyciąga uwagę lawenda.

W pełnym rozkwicie jest też dzwonek karpacki…

i kępiasta bylina – trzykrotka wirginijska.

Lipiec to czas clematisów. Trzy odmiany ozdabiają „kącik ogrodnika”
konkurując z winobluszczem trójklapowym. Staram się ograniczać nieco
jego ekspansję, ale niezbyt mocno, bo wspaniale okrył zielenią mur sąsiada
oraz zjawiskowo przebarwia się jesienią, dając niesamowity efekt 🍂

Powrócę na chwilę na rabatę bylinową, by zachwycić się liliowcem…

i po raz ostatni zaprezentować malwy, które zdobiły lipcowy ogród.

Zdobiły… lecz niestety, musiałam usunąć je z ogrodu.
Och, jak bardzo byłam naiwna sadząc je ubiegłej wiosny i sądząc,
że samą pielęgnacją zapewnię im właściwe warunki do zdrowego wzrostu.
Kto zna malwy, ten wie, że często dopada je rdza – choroba grzybowa, której
nie sposób się pozbyć. Rozwija się bardzo szybko infekując liście malwy od dołu
do góry. Obrywałam je, aż zostały niemal strzeliste „kikuty” z kwiatami i nie chodzi
mi o wątpliwą estetykę, tylko fakt, że choruje cała roślina od korzeni aż po czubek!

Oczywiście można z rdzą walczyć za pomocą silnych, chemicznych środków
grzybobójczych, ale jest to walka z wiatrakami… Sporo czytałam na ten temat i jeśli
w sąsiedztwie naszego ogrodu rosną inne malwy zainfekowane tą chorobą to wiatr i tak
będzie rozsiewał zarodniki grzybni. Oto jedna z malw rosnącą przy ogrodzeniu sąsiadki –
myślę, że doskonale widać, jak również na jej liściach rozwija się choroba grzybowa.

Nie chcę, by mój ogród był siedliskiem chorób grzybowych na kolejnych kwiatach,
krzewach czy drzewkach. Podjęłam stanowczą decyzję, że będę pozbywać się
z ogrodu roślin, które wykazują się dużą wrażliwością na choroby grzybowe.
Dlatego kolejną, która w lipcu opuściła mój ogród jest trzmielina na pniu.
Zobaczcie, jak mocno pokrył ją swym nalotem mączniak prawdziwy.
Dodam tylko, że wcześniej dwukrotnie (bez powodzenia) przeszła
oprysk dwoma różnymi preparatami grzybobójczymi, więc
powiedziałam dość! Skoro tak źle znosiła warunki
panujące w moim ogrodzie, wciąż chorując
każdego roku, została wykopana.

Nie chcę stosować chemii w ogrodzie,
a niestety na tak silne choroby grzybowe, ani
prewencyjne ani interwencyjne metody ekologiczne,
nie działają. Z pokorą zatem przyjmuję fakt, że pewnych
roślin nie mogę uprawiać w swoim ogrodzie. Jednocześnie
nabyłam nieco doświadczenia i wiem, co rośnie w nim zdrowo
oraz bezproblemowo i to jest kierunek, którym będę podążać.
Uprawiam warzywnik i krzewy, które wydają pyszne owoce…

Chcę, by ogród był miejscem przyjaznym ptakom
oraz wielu pożytecznym owadom, dlatego cieszy mnie
widok biedronek, które są naturalnym wrogiem mszyc.

Cieszy też obecność innych owadów fruwających
karmiących się kwiatowym nektarem. 

I aż trudno uwierzyć, że to niemal półmetek wakacji, dlatego
lato mija mi zbyt szybko! Łapię więc te ulotne chwile i cieszę się
nimi szczególnie intensywnie teraz, gdyż rozpoczęłam urlop ;-))
Zachęcam Was do komentowania moich ogrodowych sukcesów
i porażek, a jeśli nie zdążę odpowiedzieć, to tylko dlatego, że
niebawem wyjeżdżam (więc uczynię to po powrocie).
Wyjazd to idealna okazja do resetu od internetu.
Nawet publikację kolejnego, letniego posta
ustawiłam w bloggerze automatycznie.
Z życzeniami udanego, pogodnego
i radosnego wypoczynku
dla Was – Anita 💗