Czas docenić to, co MAMY!

 

Dlatego ten tekst dedykuję wszystkim MATKOM –
tym szczęśliwym i spełnionym oraz tym, które błądzą,
tym, którym małe dzieci nie dają spać i tym, którym dorosłe
nie dają żyć, cierpliwym matkom zastępczym i wytrwałym
matkom dzieci adoptowanych, dzielnym matkom chorych
dzieci oraz samodzielnym, osamotnionym i starym
matkom, których trudu nikt nie docenił
i wszystkim tym matkom, których
nie wymieniłam…

Matka - pierwsza osoba na drodze naszego życia.
Od samego początku zatroskana o nasze istnienie, o naszą
przyszłość. Pełna niepokoju i lęku, pełna ciepła i serdecznych
gestów, oddaje bez reszty swą miłość i serce. Oddaje swój
czas, rezygnując z odpoczynku oraz z wielu przyjemności
życia, aby być jak najbliżej swych pociech i czuwać
nad nimi. Wychowuje, wspiera i kształtuje
młodego człowieka tak, by wiedział,
jak ma dalej iść przez życie.

Słyszy się tu i tam, że obecne młode pokolenie jest
źle wychowane, nieczułe, nie ma szacunku dla rodziców.
Nie sposób jednak nie zauważyć zmiany stylu życia, przeobrażeń
w rodzinie, innego traktowania dzieci przez rodziców wobec tego,
jak to było dawniej. Dziś stosunki między rodzicami a dziećmi
układają się coraz częściej na płaszczyźnie kontaktów
przyjacielskich. Istnieje ogromna swoboda w tych
relacjach. I tak biegną lata a dzieci dorastają
i wyfruwają z gniazda.

Tak ważne jest więc, by obdarzając uśmiechami przyjaciół
i znajomych, dla matki nie pozostał uśmiech wymuszony…
i by dzieląc swoje serce na drobne dla innych –
przed matką nie schować go głęboko.

Niech obchodzony corocznie 26 maja Dzień Matki skłoni nas
do refleksji, jacy jesteśmy na co dzień dla kochających nas matek…

Jak co roku, chcę kilka słów poświęcić ukochanej suni,
która dokładnie w Dniu Matki, kończy 8 lat!!!
Ta chwilka uwagi jej się po prostu należy!

Wprowadziła w życie naszej rodziny tak wiele
radości i wzruszeń, obdarzając swe ludzkie „stado”
bezgraniczną miłością. A my wciąż zachodzimy w głowę, jak
wiele czworonożny przyjaciel rozumie, ile potrafi się nauczyć,
jak dopasowuje się do trybu życia ludzi i prezentuje zachowania
bliskie człowiekowi… śpiąc dla przykładu na poduszce ;-))

czy tuląc się do ulubionego misia.

Przenosi je sobie w pysku i układa do snu.

Pierwszego pluszaka Luna dostała, gdy była szczeniakiem…

i gdy dostrzegliśmy, jakie to dla niej ważne –
dwa pluszowe misie towarzyszą jej do dziś ;-))

Tymczasem z poduszką był to czysty przypadek.
Małżonek niósł „jaśka” do wyrzucenia, ale przechodząc obok legowiska
Luny rzucił jej podusię do zabawy, ta ją utuliła… i tak już pozostało ;-))

Jak na swe 8 lat jest kochanym, żwawym psiakiem!
Mąż dba o jej kondycję i zabiera na codzienne przejażdżki
rowerowe a ta dumna biegnie obok. Uwielbia jazdę samochodem,
dlatego podróżuje z nami tam, gdzie to możliwe. Cieszą ją ogromnie
kąpiele i każda chwila spędzona z nami, dlatego zawsze jest tuż obok :-))

Kończąc pozdrawiam czule wszystkie MAMY
oraz miłośników czworonogów!

Anita