Czerwiec w ogrodzie ´24

 

To miesiąc, w którym królują piwonie, ale mam pewien powód, dla którego
zaprezentuję te najpiękniejsze z kwiatów… dopiero w przyszłym miesiącu.
Czerwiec czarował kwitnieniem wielu innych gatunków, dlatego jak zawsze
przygotowałam sporo zdjęć ;-)) Nie umiem oprzeć się urokowi kwiatów,
dlatego namiętnie je fotografuję i najchętniej uwieczniłabym tutaj całe
galerie zdjęć, bo nawet najwytrwalsze z nich w końcu przekwitną…

Zacznę od róż, bo zaraz po piwoniach stanowią niekwestionowaną
ozdobę czerwcowego ogrodu. I jak co roku zakwitły z całą mocą, czyli
zjawiskowo! Kilka odmian zdobi ścianę frontową małego, białego domku.
Sąsiadują tu z różanecznikami i azaliami, które po przekwitnięciu prezentują
tylko zieleń liści i właśnie wtedy róże rozpoczynają swój kwietny spektakl.

Dwie z nich to zwykłe róże rabatowe, lecz ich kwiaty są bajeczne!

Kolejna, to szlachetna odmiana róży rabatowej, czyli Pastella
rosnąca pomiędzy dwiema prezentowanymi wyżej. Tworzy zgrabne,
obficie kwitnące krzewy, a jej rozetkowe kwiaty są wyjątkowo trwałe.

Uwielbiam jej zmienną kolorystykę. Zdjęcie poniżej doskonale oddaje
tę jej cechę. Ileż odcieni można odnaleźć na jednym z pędów.

Dwie szlachetne róże pnące, to New Dawn. I choć wspaniale wyglądają
w pełnym rozkwicie, to są najdelikatniejsze (podatne na szkodniki i choroby),
ich kwiaty szybko osypują się, a podczas pielęgnacji długie ciernie boleśnie ranią.

Jest jeszcze jedna szlachetna odmiana róży rabatowej w moim ogrodzie.
To wielkokwiatowa Queen Elizabeth – moja faworytka. Długo kwitnie,
nie choruje, jest odporna na szkodniki i zimuje bez okrycia, dlatego
posadziłam aż trzy sztuki, które ozdabiają rabatę bylinową.

Ostatnią z róż jest taka zwykła rabatowa w białym kolorze.
Rozświetla zieleń rabaty i ładnie komponuje się na tle innych roślin.

Liliowce, dzięki swej nieprzeciętnej urodzie, licznym gatunkom
i mieszańcom, już jakiś czas temu skradły moje serce. Są wdzięczne,
niezawodne, o małych wymaganiach glebowych, a mimo to jest w nich
wyjątkowa ulotność, ponieważ otwierające się sukcesywnie ich duże
i barwne kwiaty, kwitną tylko jeden dzień… ale za to, jak kwitną!

Moja liliowcowa historia miłosna rozpoczęła się od odmiany
siloam David Kirchhoff o subtelnej barwie kwiatów – delikatnie różowej
z ponętnym okiem… i przepadłam, bo nie sposób być obojętną na takie piękno!

Kontynuowałam poszukiwania kolejnych egzemplarzy, by w ogromnej ilości
odmian (preferuję miniaturowe), wybrać te z mojej ulubionej kolorystyki.
Tak trafiłam na kremowo-łososiową Mini Pearl. Kwitnie bardzo obficie,
co w połączeniu z niewielkim rozmiarem liliowca oraz jego
kompaktowym wzrostem, daje niesamowity efekt.

Zauroczona posiadanymi liliowcami, wprowadziłam w tym sezonie
zmiany na rabacie i pomiędzy floksa szydlastego posadziłam kolejne,
dwie nowe odmiany. Na efekty muszę poczekać do przyszłego roku,
bo zakupione w internecie sadzonki okazały się wybitnie miniaturowe.

Od liliowców płynnie przejdę do lilli. Posadzona w ubiegłym sezonie,
przezimowała a jej cebulki nie zostały (jeszcze) pożarte przez
podziemnych mieszkańców. Stanowi mocny, widowiskowy
 akcent na rabacie, a kamienny mur jest dla niej tłem.

Kosmosy, które cieszyły się ogromną popularnością w czasach PRL-u,
już zawsze będą budzić mój sentyment. Jak nie ulec ich czasowi,
gdy podczas bujnego kwitnienia tworzą istny gwiazdozbiór.

Znane również pod nazwą onętki lub warszawianki, dla mnie pozostaną
kosmosami, bo wiąże się z nimi ciekawa legenda. Otóż, podanie głosi,
że hiszpańscy kapłani uprawiali kwiaty o nazwie Cosmos w ogrodach
misyjnych w Meksyku. Dzięki regularnemu i równemu ustawieniu
płatków, otrzymały nazwę „kosmos” od greckiego słowa
oznaczającego ład i harmonię Wszechświata.

Niestety nie są to byliny, dlatego rosną i zamierają w ciągu
jednego sezonu. Kwitną od lata do późnej jesieni, dlatego na mojej
rabacie zawsze na wiosnę czeka na nich miejsce. Jeśli nie pojawią się
samosiejki, to kupuję je popularnym markecie budowlanym.

Czas na kwiat, który chętnie sam rozsiewa się w ogrodzie, czyli
naparstnica purpurowa. Po tym, jak zakupioną kiedyś posadziłam na
rabacie, tak co roku wyrastają mi samosiejki. Nazywana jest ikoną
ogrodowej elegancji. Jej dzwonki to wizualna doskonałość
oraz pokarm dla pożytecznych zapylaczy.

Kolejny mój ogrodowy klejnocik to jarzmianka w delikatnym, różowym odcieniu.
Zachwyca mnóstwem kwiatów o oryginalnej budowie i finezyjnym kształcie,
a misternie zbudowane kwiatostany, wyglądają jak żywe dzieła sztuki.

Firletka smółka to godna uwagi bylina o wąskich, drobnych liściach oraz
silnych pędach pokrytych pełnymi kwiatami w kolorze intensywnego
różu. To kolejna miododajna roślina na rabacie wabiąca owady.

Szałwia omszona jest niewymagająca i łatwa w uprawie.
Ma zawarty pokrój a jej kłosowate kwiatostany bardzo długo kwitną.
Doskonale komponuje się z innymi roślinami w nasadzeniach grupowych.

Ciekawą byliną jest przetacznik kłosowy. Choć niewymagający, to utraciłam
już kilka egzemplarzy w różu i fiolecie. To znaczy, że w sezonie kwitły, ale
na wiosnę nie wybiły z ziemi… zmarzły, zamarły… nie wiem. Na razie
ten w białej odmianie trzyma się dzielnie i cudnie komponuje
pośród innych kwiatów na rabacie. Jego strzeliste kłosy
ładnie prezentują się na tle zielonego ulistnienia.

Rabatowa bylina, która wprawdzie urodą nie rzuca na kolana, ale
wprowadza mocno naturalistyczny akcent w nasadzeniach to kocimiętka.
Jej zapach przyciąga mnie ;-)) a drobne kwiatuszki, zebrane w długie i gęste
kwiatostany przyciągają pożyteczne owady – pszczoły, motyle oraz inne
bzykające ;-)) To do niej zlatuje się nasz rodzimy „koliberek” fruczak
gołąbek. W tym sezonie nie udało mi się go jeszcze wypatrzyć.

Dzwonek karpacki jest ceniony za obfite i długotrwałe
kwitnienie, Buduje gęste, zwarte, małe kępy.

Jeszcze słówko uwagi na temat żurawek. Uprawiane ze względu na atrakcyjną
kolorystykę oraz fantazyjnie powcinane lub karbowane ulistnienie, zakwitają
drobnymi, dzwonkowatymi kwiatuszkami dopełniając ogrodowe aranżacje.

Czerwiec przyniósł też małe zmiany. Wegetująca od kilku lat,
 rachityczna azalia japońska wylądowała w koszu na odpady ogrodowe.
Cóż mogłam jej więcej zaproponować od czułej pielęgnacji? Dokładnie
okrywałam na każdą kolejną zimę, wiosną zasilałam odpowiednim
nawozem, dosypując torfu, by miała właściwe zakwaszone
podłoże… zaprosiłam więc inną roślinę na jej miejsce.

PRZED:

PO:

Hortensja bukietowa Polestar to karłowa odmiana o kompaktowym,
zwartym pokroju. Na sztywnych, grubych łodygach wyrastają szorstkie,
ciemnozielone liście a kontrastujące z nimi kwiaty przebarwiają się w trakcie
kwitnienia. Jej zaletą jest to, że nie wymaga corocznego cięcia. Zobaczę, jak
będzie czuła się na tym zacienionym stanowisku, gdzie za sąsiadki ma m.in.:
hortensję bukietową Polar Bear oraz hortensję ogrodową, której nazwy
nie pamiętam ;-)) Ale przyznacie, że prezentuje się interesująco!

Jeszcze jedna czerwcowa strata związana jest z czarnym bzem.
Posadzony ubiegłej wiosny rósł powoli, lecz zdrowo. Przezimował
dzielnie bez okrycia. Ruszył z przytupem wiosną, pięknie budując nowe
przyrosty. Był malutkim krzewem, więc nawet nie doczekał się zdjęć, gdy
nagle niemal z dnia na dzień obeschła jego część, a kolejnego dnia już cały.
Obserwowałam, co się dzieje i nawet regularne podlewanie nie pomogło.
Pozostało puste miejsce, na które prawdopodobnie posadzę pęcherznicę
kalinolistną w odmianie „Diabolo,” ponieważ potrzebuję w tym miejscu
bordowego akcentu. Czas kończyć tę ogrodową opowieść, bo wiecie,
że o kwiatach to ja mogę dłuuugo. I choć ostatnio rzadziej publikuję
i zbyt rzadko bywam u Was to WYBACZCIE, bo naprawdę jadę na
oparach! Widok monitora, po godzinach spędzonych w pracy
przy komputerze, budzi we mnie mieszane odczucia.
Aby więc w dobrym zdrowiu dotrwać do urlopu,
czas po pracy spędzam m.in. w ogrodzie,
z którego przegania mnie zmierzch.
Przesyłam najcieplejsze
pozdrowienia 💗
Anita