Obraz kobiety współczesnej…

 

może przyprawić o zawrót głowy. Jest zróżnicowany, wielostronny,
 wielopłaszczyznowy. Współczesna kobieta nie przypomina już zahukanej
niewiasty sprzed wieków. Potrafi być równie gospodarna, zapobiegliwa
i macierzyńska, ale i wyzwolona, niemająca zahamowań. W efekcie –
zagarnęła liczne obszary zarezerwowane dotąd dla mężczyzny
i na tym nie poprzestaje, wyznaczając sobie nowe cele.

Poszukując obrazu kobiety współczesnej łatwo ulec
sile stereotypu, ponieważ tworzenie stereotypów jest
naturalną ludzką skłonnością upraszczania przekazu,
który utrwalony tradycją, ewoluuje z trudem.

Skoro mowa o stereotypach, to w Polsce wciąż silnie
utrwalony jest stereotyp matki Polki, strażniczki domowego ogniska.
Wytworzony w okresie zaborów, gdy kobiety zastępując zesłanych mężów,
wypełniały zarówno funkcje ekonomiczne i patriotyczne – walcząc o przetrwanie
egzystencjalne oraz w sensie patriotycznym, zachowując ducha narodu. Kobieta przez
wieki uczona była wyrzeczeń dla rodziny, męża, dzieci, dla ojczyzny, dla sprawy większej
i ważniejszej, niż ona sama. Nauczyła się tłumić potrzeby własne, odsuwając je na plan
dalszy lub całkowicie z nich rezygnując. Ofiarność oraz poświęcenie dla innych było
wpisane w los kobiety. Mit ten coraz silniej konkuruje ze współczesnym obrazem
kobiety wyzwolonej, niezależnej, asertywnej, z którym utożsamia się znaczna
część Polek. Kobiety stawiając na działania indywidualne osiągają tak wiele,
docierają na szczyt, ukazując drogę przedstawicielkom własnej płci.
Przecierają ścieżki oraz wytyczają szlaki swym następczyniom.
Definiują siebie na nowo zapominając o wypracowanej
przez wieki strategii działania. To nadal płeć piękna,
co nie oznacza, że słabsza czy zależna
finansowo od mężczyzny. 

Przed kobietą XXI wieku stawianych jest wiele wymagań.
Jedno na pewno się nie zmieniło. Współczesne kobiety są silne,
zmotywowane i potrafią walczyć o swoje. Dlatego w dzisiejsze
święto znów wyjdą na ulice, głośno akcentując konieczność
kontynuowania walki o pełne prawa i godność płci pięknej.

Kobiety znają swoją wartość, wady i zalety. Wiedzą, na co je stać.
Nie boją się sięgać po to, o czym marzą i czego pragną. Realizują swoje pasje
na wielu płaszczyznach. Niekwestionowaną zaletą kobiety jest umiejętność świetnej
organizacji czasu pracy oraz strategicznego działania. Po pracy mają jeszcze czas i siłę
na obowiązki domowe i zabawy z dziećmi. To blaski kobiecości, ale są również cienie… to
dostrzeżenie, że za maską kobiet sukcesu łączących wyzwania zawodowe z rolą matek,
kryją się też kobiety obciążone, sfrustrowane, znerwicowane. Dążenie do realizacji tak
wielu wyzwań życiowych, przynieść może pustkę, rozczarowanie, bylejakość zamiast
dumy i satysfakcji. Nadmiar obowiązków, balansowanie między bardzo różnymi
zadaniami, codzienna gonitwa jak najbardziej mogą przytłaczać. I przytłaczają.
Nawet gdy robimy bardzo dużo to czujemy, że można zrobić jeszcze więcej.
Wpleść w nasz harmonogram jeszcze jedno spotkanie, wstać godzinę
wcześniej, wziąć w pracy kilka nadgodzin. Do tego ugotować
dwudaniowy obiad dzieciom, pomóc w odrabianiu lekcji,
zrobić zakupy, pamiętać o urodzinach, imieninach,
rocznicach…  Można zwariować! Czy to jedyna
ścieżka dla współczesnej kobiety?
Jasne, że nie!

 

Zamiast spełniać szereg współczesnych wymagań
najlepiej postawić na te aspekty, które są dla nas najważniejsze.
Być w zgodzie ze sobą, ze swoimi potrzebami, preferencjami, wartościami.
 Wzmacniać cechy, które nas tworzą, a nie rezygnować z nich, bo przydałoby się
np. być bardziej stanowczą niż delikatną… nawiasem mówiąc, kobieta delikatna
wcale nie musi być słaba. Pielęgnujmy własną, indywidualną kompozycję cech
i cieszmy się pięknem, jakie w ten sposób powstaje. Dotyczy to też naszych
relacji z innymi. Nie udawajmy. Nie osłabiajmy swej wewnętrznej siły, by
robić coś, czego zupełnie nie czujemy, ale robimy ze względu
na presję z zewnątrz – to jest największa pułapka,
w której możemy się pogubić, zatracić… 

Wzrastajmy do tej wersji samej siebie, która jest dla nas pociągająca,
atrakcyjna, stanowi źródło radości i spełnienia. Receptą na bycie kobietą spełnioną
w dzisiejszych czasach jest samorealizacja, a nie wcielanie się w role, które ktoś inny
dla nas opracował. Zamiast robić wszystko – wybierajmy. I to świadomie, każdego
dnia na nowo. Stawiajmy na tę kobiecość, która właśnie dla nas będzie idealna.
Pozostawiam słowa Judy Garland, z którymi mocno się utożsamiam:
„Zawsze bądź pierwszorzędną wersją siebie,
zamiast być kiepską kopią kogoś innego.”
Wszystkiego najlepszego
Drogie Panie!
Anita