Maj ozdobił ogród barwnymi kwiatami

W roli głównej azalie i różaneczniki

 Maj w moim ogrodzie to najbardziej barwny miesiąc roku.
Po fioletach bzów, swoją urodę prezentują azalie w kolorach
bieli, bladego różu, żółci, pomarańczy oraz intensywnej czerwieni.
Wtórują im różaneczniki – w czerwieniach i odcieniach fuksji.


Azalie to wyjątkowo piękne krzewy. Za minimalny 
wysiłek polegający na dokarmieniu nawozem wczesną
wiosną odwdzięczą się obficie kwitnącymi kwiatostanami.
Są mrozoodporne, nie chorują i nie atakują ich szkodniki.





Z moich ogrodniczych doświadczeń wynika, że zimozielone
różaneczniki są bardziej wymagające i trudniejsze w uprawie od azalii,
bo lubiane przez podgryzające ich opuchlaki oraz podatne na brązowienie
lub żółknięcie liści. Mają specyficzne wymagania glebowe i są bardzo
wrażliwe na niedobory składników pokarmowych.



W innej części ogrodu uwagę przykuwają
śnieżnobiałe, kuliste kwiatostany kaliny koralowej.


W kolejnym ogrodowym zakątku, w bliskim
towarzystwie paproci rośnie miododajny, wielosił błękitny.
Kwiaty ma przecudnej urody m.in. ze względu na ich kolor.



Magnolię Susan obficie pokryły już liście,
a ona uparcie kwitnie w najlepsze.



Poza intensywnymi kolorami kwiatów, ogród pełen jest
soczystej zieleni, bo maj wyjątkowo hojnie obdarza deszczem. 


Oto prawdziwy ogrodowy skarb – wielka kępa zdrowej, aromatycznej mięty. 
Latem to konieczny dodatek do mojego ulubionego napoju:
woda, mięta, cytryna lub limonka.



Niebawem kolejne miesiące ukażą swoje ogrodowe piękno.
Na kwitnienie czekają już piwonie, róże, hortensje…

Następna odsłona ogrodu już w czerwcu.
ZAPRASZAM !!!

Pozdrawiam, życząc słońca.
Anita
 

 

Kategorie

Komentarze

  1. EwaJ22 maja 2019 18:31

    Piękny masz ogród Anitko i mnóstwo wspaniałych kwiatów. Twoje azalie cudnie zakwitły! Moje powoli też otwierają kwiaty. Cieszę się bo w ubiegłym roku mi przemarzły i przez to marnie kwitły.
    Dziękuję Ci za odwiedziny i miły komentarz.
    Cieplutko pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Moje pasje w obiektywie22 maja 2019 19:43

      Ewo, bardzo mi miło i dziękuję za te ciepłe słowa. Myślę, że pomimo naszej troski o ogród, czasem przegrywamy z mrozem, szkodnikami lub chorobami roślin, ale najważniejsze jest to, że drobne niepowodzenia nie osłabiają naszej ogrodowej pasji.
      Serdecznie pozdrawiam i również dziękuję za odwiedziny.

      Usuń
  2. Nadezda22 maja 2019 21:18

    What magic your rhododendrons are, Anita. Such bright colors! I especially love the white one. My rhododendrons started to bloom as well, the first was 'Northern daughter' and another was 'Cunningham white'. Wait for the rest of them.
    Great photos!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Moje pasje w obiektywie22 maja 2019 22:01

      Thank you so much for your kind comments, Nadezda.
      I will be looking at your blog waiting for the next beautiful flowers.
      Hugs, Anita.

      Usuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Stary cmentarz w Rzeszowie.

Obraz
  Tradycja stawiania nagrobków z rzeźbami i zdobieniami w Polsce ma głęboki historyczny i kulturowy kontekst, łącząc w sobie różnorodne style artystyczne i wpływy regionalne. Cmentarze, zwłaszcza te zabytkowe, stanowią nie tylko miejsca spoczynku zmarłych, ale też przestrzeń, gdzie pielęgnowana jest pamięć o nich oraz wyrażana estetyka i duchowość danej epoki. Stary Cmentarz w Rzeszowie założony został przed 1792 rokiem i czynny był do 1909. Przez ponad 117 lat służył mieszkańcom miasta Rzeszowa i okolicznych gmin. Był cmentarzem chrześcijańskim, gdzie miejsce wiecznego spoczynku znaleźli również wyznawcy innych wyznań - protestanci i prawosławni. Końcem wieku okazał się już niewystarczający dla potrzeb miasta i decyzją Rady Miejskiej z dniem 1 stycznia 1910 roku zamknięty został dla celów grzebalnych. Okres II wojny światowej to dla cmentarza czas systematycznej grabieży i dewastacji – kamienne nagrobki używane były do budowy dróg, żelazne elementy (krzyże, ogrodzenia, tabl
Czytaj więcej

Santiago – kosmopolityczna stolica Chile.

Obraz
  Położona na szerokiej równinie na przedgórzu Andów, czaruje jedną z najbardziej olśniewających scenerii na świecie. Widoki na strzeliste łańcuchy górskie, zapierają dech w piersiach – szczególnie zimą, kiedy ośnieżone szczyty wokół Santiago tworzą wspaniały kontrast z błękitnym niebem. Otaczające aglomerację potężne Andy przesądzają z jednej strony o wyjątkowości miejskich pejzaży, z drugiej zaś stanowią barierę dla odpływu zanieczyszczonego powietrza znad miasta. Dla zwiedzających nie stanowi to jednak żadnej przeszkody w poznawaniu uroków tej ciekawej i bezpretensjonalnej metropolii. Fenomenalne, panoramiczne widoki na Santiago z wyniosłymi Andami w tle podziwiałam z najbardziej charakterystycznego i historycznego miejsca stolicy – wzgórza Santa Lucia . Właśnie tutaj, na nagiej wówczas skale, grupa konkwistadorów hiszpańskich pod dowództwem Pedro de Valdivii rozbiła obóz i postanowiła założyć miasto. Wzgórze nazwano imieniem św. Łucji, gdyż akurat przypadało jej św
Czytaj więcej

Kolej gondolowa nad Soliną…

Obraz
  to jedna z atrakcji zapewniająca wspaniałe widoki na monumentalną z tej perspektywy zaporę, Jezioro Solińskie oraz okalające go zielone wzgórza. Głównym założeniem do budowy w tym miejscu kolei gondolowej było stworzenie całorocznej oferty turystyczno-rekreacyjnej wykorzystującej potencjał regionu, przy jednoczesnym zachowaniu wspaniałych walorów środowiskowych. Podróż kolejką wyposażoną w najnowsze technologie i najwyższy standard bezpieczeństwa, rozpoczyna się na stacji dolnej – górze Plasza zlokalizowanej w pobliżu deptaku, od strony tzw. „Bieszczadzkich Krupówek.” Po zakupie biletów (góra/dół) wchodzimy do przeszklonego budynku, w którym przygotowano makietę Jeziora Solińskiego, wizualizacje funkcjonowania elektrowni w Solinie oraz mnóstwo ciekawostek z Bieszczad. I tak dochodzimy do miejsca, w którym wsiadamy do jednej z 25 gondoli, aby wyruszyć w podniebną podróż. Ciekawostką jest, że pierwszą linę pomiędzy dolną a górną stacją rozciągnął specjalistyczny dron. Na
Czytaj więcej

Kanon kobiecego piękna – każda epoka ma swój własny…

Obraz
  źródło Od zarania dziejów po dzień dzisiejszy sposób postrzegania kobiety opisywano w literaturze i przedstawiano w sztuce. Kanon piękna ewoluował w zależności od panującej epoki, a każda posiadała swój własny ideał. Na przestrzeni wieków ciało kobiety podlegało często restrykcyjnej dyscyplinie. Warto wspomnieć, że niezwykle ważny jest również kontekst kulturowy. O ile w krajach zachodnich istnieje zbliżony kanon kobiecego piękna, o tyle w innych kulturach nie można wskazać jedynego, pożądanego wzorca. Niektóre z praktyk budzą skrajne emocje. Jedną z najokrutniejszych stosowali Chińczycy krępując dziewczynkom bandażami stopy, by były jak najmniejsze. Łamiąc w ten sposób kości i powodując nieopisany ból w wyniku powstałych ran. A wszystko po to, by zapewnić im dobre zamążpójście i dostatnie życie a jednocześnie sprostać fantazjom mężczyzn związanym z seksualnym i estetycznym uwielbieniem małych stóp… źródło źródło Z kolei w Japonii kobieta niezależnie od swego wieku powinna
Czytaj więcej

Bieszczadzka Kolejka Leśna...

Obraz
należy do ulubionych i najbardziej popularnych atrakcji tego pięknego regionu. Zupełnie się temu nie dziwię, bo sama wielokrotnie wyruszałam nią na przejażdżkę. Nazywana też „bieszczadzką ciuchcią” wyzwala we mnie prawdziwie dziecięcą radość, gdy z wolna mknie przez najdziksze, leśne tereny. Aby zaspokoić ciekawość i przekonać się, co w niej jest takiego wyjątkowego, najlepiej udać się do miejscowości Majdan, gdzie znajduje się główna stacja bieszczadzkiej kolei wąskotorowej i wyruszyć w podróż jedną z proponowanych tras przejazdu. Z uwagi na burzliwe losy Bieszczadzkiej Kolejki Leśnej, warto pokrótce przytoczyć jej historię, która sięga końca XIX wieku. Wówczas, na fali popularności tego taniego środka transportu, zainicjowano budowę kolejki. Pierwszy odcinek Nowy Łupków – Cisna został oddany do użytku w roku 1898. Od tego dnia głównym zadaniem kolei wąskotorowej będzie transportowanie drewna z karpackich przysiółków na skład w Nowym Łupkowie, skąd dzięki już normalnotoro
Czytaj więcej

Choinka w starym stylu…

Obraz
  Muszę przyznać, że już jako małe dziecię uwielbiałam stroić choinkę. Każdego roku wraz z nadejściem grudnia stawałam się namolnie nieznośna w tej kwestii. Rodzice ulegali dopiero wtedy, gdy pokazałam im rozbłyśniętą światełkami choinkę w jakimś innym domu… To teraz wyobraźcie sobie małą dziewczynkę, która codziennie z nosem przyklejonym do szyby wypatrywała gdzieś blasku choinkowych światełek… Moi rodzice nie mieli więc możliwości kultywowania tradycji ubierania drzewka w dzień wigilijny. Mieli za to szczęśliwe dziecko z dumą gapiące się na własnoręcznie przystrojoną choinkę … na wiele dni przed świętami. Niegdysiejsze, sztuczne choinki były dość wątpliwej urody… Pamiętam, jak okrywałam gałązki watą, która udawała śnieg oraz włosami anielskimi, by sprytnie ukryć mankamenty drzewka m.in. przerzedzone igliwie. Kreatywność była wówczas mile widziana, więc z papieru kolorowego wykleiłam sporo łańcuchów. Z chęcią wykonywałam też inne ozdoby. Od tamtego czasu minęło tyle lat, a ja
Czytaj więcej

Życzenia nadziei, wiary i miłości w epidemii bezsilności…

Obraz
  „Niech nasza nadzieja będzie większa od wszystkiego, co się tej nadziei może sprzeciwiać.” Św. Jan Paweł II – 1983r. Wypowiedziane kiedyś słowa… jakże ważne i aktualne dzisiaj. Dlatego oprócz niegasnącej nadziei, życzę Wam Kochani na ten świąteczny czas: Niewzruszonej wiary, która pomaga pokonywać codzienne zniechęcenie, przeciwności i lęk, Nieskończonej miłości i życzliwości tak potrzebnej nam wszystkim, Jak najwięcej zdrowia, spokoju, ciepła rodzinnego, zrozumienia i dobra wszelkiego! Wiosenne święto życia celebruję harmonią i prostotą. Przygotowałam świąteczną aranżację w mojej ulubionej stylistyce, czyli w duchu retro i vintage, podobnie jak przed dwoma laty . Chcę, by przedmioty z duszą, mogły „żyć” nadal, dlatego z takim zamiłowaniem wykorzystuję je w przeróżnych dekoracjach.   W tej świątecznej aranżacji dominują jajka jako symbol odrodzenia. W zaproponowanej przeze mnie wersji są to autorskie, postarzane pisanki.   Zapewne wiecie już, że jeśli nie posiadam ory
Czytaj więcej

Klejnoty Luwru – Dział Rzemiosła Artystycznego.

Obraz
  Paryski Luwr to najchętniej odwiedzane muzeum na świecie. W jego wnętrzach podziwiać można dzieła światowego dziedzictwa o największej sławie. W 2008 roku zbiory Luwru podzielono na 8 kategorii, każdej z nich przypada odrębny dział. Drogocenne skarby znajdziemy w Dziale Rzemiosła Artystycznego. Te wspaniałe zbiory zawierające kolekcję od wieków średnich do XIX stulecia prezentowane są na I piętrze Luwru, w Galerii Apollina. Wyeksponowana w gablotach kolekcja klejnotów z Korony Francuskiej wywarła na mnie oszałamiające wrażenie, w szczególności złożona z 2634 diamentów osadzonych na pozłacanym srebrze, broszka Cesarzowej Eugenii. Spośród klejnotów koronnych Francji, które nosiła Cesarzowa Eugenia, tylko nieliczne uniknęły katastrofalnej w skutkach licytacji zorganizowanej przez Republikę w 1887 roku. Wystawione w Galerii Apollina stanowią świadectwo przepychu a także wirtuozerii jubilerów Drugiego Cesarstwa, jak ta diamentowa „broszka relikwiarzowa.” Kolejna broszk
Czytaj więcej

WIEDEŃ – dawne rezydencje cesarskie: Schönbrunn i Hofburg

Obraz
Majówka w Wiedniu Wprawdzie tegoroczna majówka nie rozpieszczała pogodą, lecz mimo pochmurnego nieba i okresowych opadów, udało nam się sporo pozwiedzać. Dlatego z ogromną przyjemnością zapraszam na wycieczkę śladami dawnej monarchii Habsburgów. Wiedeń słynie z pięknych pałaców, a najważniejsze z nich to Schönbrunn – cesarska letnia rezydencja Habsburgów oraz Hofburg – zimowa rezydencja rodu. Schönbrunn zajmuje szczególne miejsce w historii miasta jako jedna z najbardziej znanych i reprezentacyjnych budowli.   Historia dawnej rezydencji cesarskiej jest stosunkowo krótka.  W II poł. XVI w. znajdował się tu myśliwski pałacyk łowiecki, w pobliżu którego odkryto w 1619 r. „piękne źródło” (Schöner Brunnen), od którego nazwa przeniosła się na całą miejscowość. W 1688 r. cesarz Leopold I postanowił wybudować w Schönbrunnie rezydencję dla swojego syna, przyszłego cesarza Józefa I i zlecił zaprojektowanie zespołu pałacowego. Dzisiejszy kształt budowli nadał nad
Czytaj więcej

Dynie Baby Boo z mojego warzywnika…

Obraz
czyli jak wyhodowałam te dekoracyjne ślicznotki. Kalendarzowa jesień stała się faktem, dlatego witam ją najpiękniejszymi dyniami. Dekoracyjna odmiana Baby Boo już od dawna niezmiennie budzi mój zachwyt. Jej niewielki rozmiar i subtelny kolor w odcieniu śmietankowej bieli sprawia, że jest idealną bazą do jesiennych dekoracji. Gdyby nie jeden malutki problem… otóż u mnie na prowincji jest niemal niedostępna :-( Po tym, jak ubiegłej jesieni upolowałam te cudne dyńki w stylowej kwiaciarni (po 10 zł./szt.!!!) uznałam, że taka cena to przesada, ale zarazem był to jedyny sposób na pozyskanie nasion (których nawet w internecie nie znalazłam) i posadzenie dyni Baby Boo we własnym ogródku. Pomimo braku doświadczenia w uprawie warzyw dyniowatych, postanowiłam spróbować tym bardziej, że w planach mieliśmy wówczas budowę warzywnika. Gdy zgłębiłam temat okazało się, że siew dyni jest dość prosty, więc słowo się rzekło... Zimą (nie bez żalu) pocięłam malutkie Baby Boo i pozyskałam nasio
Czytaj więcej