OSKARY 2020 i moi faworyci do nagród…

czyli Joker i  Boże Ciało.

Oskary to najbardziej prestiżowe nagrody w świecie filmu. 

Tegoroczny werdykt Amerykańskiej Akademii Sztuki i Wiedzy Filmowej
interesuje mnie z dwóch powodów.  Pierwszy to Joker, drugi - Boże Ciało.

Obie produkcje nie konkurują ze sobą, bo nominowane są w innych kategoriach.
Filmu Boże Ciało w reżyserii Jana Komasy nie udało mi się jeszcze obejrzeć,
ale zamierzam to nadrobić. Niezależnie od tego, z całych sił kibicuję
polskiej produkcji, by zdobyła statuetkę w rywalizacji
o najlepszy film międzynarodowy.

Bardzo lubię mocne kino, czyli takie, które porusza widzem, oparte na
dobrej fabule i doskonałej grze aktorskiej. Dlatego chciałabym podzielić się
z Wami osobistą refleksją na temat nominowanego w 11 kategoriach Jokera.
Wokół filmu i jego kinowej premiery zbudowano aurę dzieła przepełnionego
przemocą. W Stanach Zjednoczonych policja strzegła sal kinowych na wypadek
gdyby film sprowokował kogoś do aktów agresji. Byłam tak ciekawa fabuły,
że po raz pierwszy wybrałam się na seans sama, żeby nikogo mi
bliskiego nie narażać na tak rzekomo drastyczne kino.

Po obejrzeniu Jokera uważam, że równie okrutne i krwawe sceny
można zobaczyć w przeciętnym filmie dokumentalnym o życiu dzikich zwierząt
emitowanym w godzinach popołudniowych na kanałach przyrodniczych (których
właśnie z opisanego powodu już nie oglądam). Rozumiem fakt, że świat zwierząt
rządzi się brutalnymi regułami, ale czy twórcy tych programów muszą epatować
widza okrutnymi scenami jak jedno zwierzę zabija i rozszarpuje inne. Dla mnie
różnica jest zasadnicza, bo śmierć i cierpienie tych zwierząt jest prawdziwe,
zaś w filmie fabularnym aktorzy odtwarzają swe role, a sceny choćby
najbardziej drastyczne są jedynie wyreżyserowane.

Joker to dramat psychologiczny, w którym Joaquin Phoenix zagrał
fenomenalnie i poruszająco. Wykreowana  przez niego postać Arthura Flecka
przykuwa od pierwszych do ostatnich minut. Arthur to zepchnięty na margines
społeczeństwa chory psychicznie człowiek, który nie zaznał w swym życiu ani
jednego szczęśliwego dnia. Tłem dla głównego bohatera są pogłębiające się
podziały społeczne oraz wątek polityczny odwzorowujący napięcia lat
80-tych, w tym cięcia na opiekę społeczną a w konsekwencji
stygmatyzację biednych i wykluczonych.

Marzący o odrobinie uznania, próbuje swych sił jako komik, ostatecznie
spotyka się z kpiną i szyderstwem. Obserwujemy człowieka uwięzionego
w błędnym kole egzystencji, pomiędzy apatią, okrucieństwem i zdradą.

Scena w metrze, w której Arthur w geście samoobrony dokonuje po raz
pierwszy zabójstwa, staje się aktem odwetu na ludziach, którzy nim pogardzali
i szydzili m. in. z jego rzadkiej choroby wywołującej upiorny, irytujący śmiech.

Jego fatalne w skutkach decyzje uruchamiają tragiczny ciąg zdarzeń.
Zamieszkiwanie z chorą na ciele i umyśle matką oraz dokumentacja
medyczna, z której Arthur dowiaduje się, jak potwornej przemocy
doświadczał jako dziecko ze strony niezrównoważonej matki,
nie pozostają bez wpływu na fakt przemiany Arthura w Jokera.

Dzięki brawurowej grze aktorskiej obserwujemy ten proces.
To studium upadku człowieka, który stara się robić wszystko, by
dopasować się do otaczającej go rzeczywistości, utrzymać posadę klauna,
która „trzyma go w pionie” i wywołuje uśmiech u innych, aby w ten sposób
zyskać choć odrobinę społecznej akceptacji. Widzimy, jak ludzka obojętność,
podziały społeczeństwa, nienawiść do drugiego człowieka kończą się
uwolnieniem zła, od którego nie ma już odwrotu…

Jeden z wyrazistych i najważniejszych filmów ubiegłego roku, ma swój
wyjątkowy walor również w tym aspekcie, że może się podobać lub budzić
skrajnie odmienne emocje, ale już na pewno nie pozostawia widza obojętnym.
Produkcja wyjątkowo trafiła w mój gust, dlatego mogę polecić ją osobom, które
gustują w dramatach psychologicznych. W moim subiektywnym odczuciu
zaprezentowane w filmie sceny przemocy nie służą temu, by grać na
najniższych ludzkich instynktach, lecz mają tu mocne uzasadnienie.

Dla mnie Joker jest filmem wybitnym, ważnym… za sprawą fabuły,
genialnej gry aktorskiej i złożonej postaci, jaką wykreował Joaquin Phoenix,
który swą pracą i poświęceniem dla roli, zasłużył na statuetkę Oskara.
Mocno trzymam kciuki !!!

Oglądaliście Jokera?
Chętnie poznam Wasze zdanie na temat filmu…

Z weekendowym pozdrowieniem -
Anita

PS. Wszystkie zdjęcia użyte w poście pochodzą z internetu.

Aktualizacja – 10 luty 2020 r.:

And the Oscar goes to… Joaquin Phoenix - najlepszy aktor pierwszoplanowy.

Brawo !!!