Dzień Kobiet

Kwiaty na Dzień Kobiet

W dniu 8 marca wiele organizacji kobiecych na całym świecie mocno akcentuje swoje postulaty,
zwraca uwagę na nierozwiązane problemy, ale też dostrzega istotny postęp w dziedzinie praw kobiet. Samo święto ma ciekawą i burzliwą historię. Dlatego każda z nas może uczcić ten czas na swój sposób. Dla mnie Dzień Kobiet to idealny moment, aby pozwolić sobie na chwilę dla siebie,
wolną od obowiązków, codziennego zabiegania.


Nieodłącznym atrybutem tego święta jest dla mnie storczyk. Ten popularny i lubiany kwiat 
bardzo rozgościł się w moim domu. W sumie na moje życzenie, bo rokrocznie w Dniu Kobiet
mąż obdarowuje mnie kolejnym białym okazem.


Storczyki to piękne i niewymagające kwiaty. Za zwykłą pielęgnację odwdzięczają się
obfitym i długotrwałym kwitnieniem. Delikatne i dostojne są żywą ozdobą domu.

Wszystkim Paniom w dniu naszego święta życzę samych cudownych chwil
i celebrowania tego czasu w dobrym towarzystwie.
Udanego weekendu. Anita

Kategorie

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Piwonie… królowe ogrodu ʼ25

Obraz
  Wszystko wskazuje na to, że ten miesiąc upłynie u mnie na blogu wyłącznie w ogrodowych klimatach. Postanowiłam, że piwoniom poświęcę odrębny post, bo takiej ilości fotografii w żaden sposób nie zmieszczę w ogrodowym podsumowaniu czerwca. Tym bardziej, że właśnie blog jest moim pamiętnikiem, w którym dokumentuję pokaźne galerie zdjęć kwiatów, aby już nie przechowywać ich dodatkowo na dysku komputera. Zatem, oprócz oczywistych, osobistych pobudek, ten post dedukuję tak wielkim pasjonatom kwiatów jak ja, bo któż inny miałby cierpliwość, aby tę obszerną i szalenie długą fotorelację obejrzeć 😉 Wiem, że o tym już kiedyś pisałam, ale było to dość dawno, więc z kronikarskiego obowiązku przypomnę, że dla mnie to PIWONIE są królowymi ogrodu , dlaczego nie róże… o tym wspomnę w kolejnym poście. Dziś chcę szczególnie wyróżnić jedną z ukochanych odmian – piwonię chińską „Madame de Verneville.” Tworzy ona atrakcyjne, pełne kwiaty o białej barwie z delikatnym różowym odcieniem. ...
Czytaj więcej

Maj w ogrodzie ´25

Obraz
  Maj określany najpiękniejszym miesiącem… w tym roku mocno mnie rozczarował. Nie uskarżam się na deszcz, bo ten jest przyrodzie bardzo potrzebny, ale żeby zapracować sobie na miano najzimniejszego od ponad 30 lat… na szczęście już się skończył! To ogród rekompensował mi tę pogodową porażkę. Niezawodne o tej porze roku różaneczniki i azalie zakwitły z całą mocą. Zacznę jednak od nowości, jaką jest rhododendron „Impeditum,” znany też jako różanecznik gęsty. Kupiłam dwie sztuki. Jeden powędrował na słoneczne miejsce zajmowane dotąd przez paprotki (a te powędrowały do aranżowanego na nowo cienistego zakątka), drugi z nich zastąpił   zasychający już ze starości inny różanecznik. Ten niewielki, zimozielony krzew ma drobne, jasnofioletowe kwiaty, które tworzą piękny kontrast z ciemnozielonymi liśćmi. Oba obficie obsypały się drobnym kwieciem, a teraz powoli obrastają już w młode listki.   Dwa pozostałe, dorodne okazy to różaneczniki wielkokwiatowe „Roseum ele...
Czytaj więcej

Dynie Baby Boo z mojego warzywnika…

Obraz
czyli jak wyhodowałam te dekoracyjne ślicznotki. Kalendarzowa jesień stała się faktem, dlatego witam ją najpiękniejszymi dyniami. Dekoracyjna odmiana Baby Boo już od dawna niezmiennie budzi mój zachwyt. Jej niewielki rozmiar i subtelny kolor w odcieniu śmietankowej bieli sprawia, że jest idealną bazą do jesiennych dekoracji. Gdyby nie jeden malutki problem… otóż u mnie na prowincji jest niemal niedostępna :-( Po tym, jak ubiegłej jesieni upolowałam te cudne dyńki w stylowej kwiaciarni (po 10 zł./szt.!!!) uznałam, że taka cena to przesada, ale zarazem był to jedyny sposób na pozyskanie nasion (których nawet w internecie nie znalazłam) i posadzenie dyni Baby Boo we własnym ogródku. Pomimo braku doświadczenia w uprawie warzyw dyniowatych, postanowiłam spróbować tym bardziej, że w planach mieliśmy wówczas budowę warzywnika. Gdy zgłębiłam temat okazało się, że siew dyni jest dość prosty, więc słowo się rzekło... Zimą (nie bez żalu) pocięłam malutkie Baby Boo i pozyskałam nasio...
Czytaj więcej

TATRY – Dolina Kościeliska zimą i jej wspaniały krajobraz.

Obraz
  Ach, gdzie podziały się prawdziwe zimy? I nie mam na myśli zimy stulecia z przełomu 1978/1979, bo wtedy miałam 4 lata i generalnie nic nie pamiętam z tego okresu, ale mocno zapisały się w moich wspomnieniach zimy z lat późniejszych – mroźne i bardzo śnieżne. Niewiarygodne, w jakim tempie zmienia się klimat. Zatem, by poczuć i podziwiać uroki zimy najlepiej wyjechać w góry… i to te wysokie! W tym sezonie zimowym raczej nie uda nam się wybrać w Tatry, więc sięgam do wspomnień i zapraszam do jednej z najpiękniejszych dolin tatrzańskich. Stefan Żeromski nazwał Dolinę Kościeliską „majstersztykiem przyrody”. Miał rację. To dolina, w której jest dosłownie wszystko. Ładne widoki, wysokogórskie szlaki, urokliwe partie leśne, małe jezioro   i rozległe panoramy. Dlatego od dawna stanowi cel licznych wycieczek.   Znajduje się w Tatrach Zachodnich, ma około 8 km długości oraz liczne wąwozy boczne i rozgałęzienia. Jest doliną walną, czyli sięga od podnóża, aż po głów...
Czytaj więcej

O macierzyństwie słów kilka… i kolejnych urodzinach.

Obraz
  Macierzyństwo jest jak pełna niespodzianek przygoda – najpiękniejsza, jaką mogłam w swoim życiu przeżyć. Bycie matką oznacza życie pełne wyzwań, lecz również nieopisaną radość i satysfakcję. Dla wielu to podróż, która zmienia nie tylko ciało, ale przede wszystkim duszę.   Macierzyństwo mieści cały przekrój emocji, niesie w sobie zarówno trud, jak i radość i te doświadczenia budują unikalne więzi. Miłość i wdzięczność to uczucia, które towarzyszą nam przez całe życie, ale szczególnie silnie odczuwamy je w stosunku do naszych matek.   Dzięki miłości i trosce pochodzącej od matki, potrafimy radzić sobie z wyzwaniami dorosłego życia. Wszelkie wartości, które przekazuje nam z pokolenia na pokolenie, kształtują nas i pomagają stawać się lepszymi ludźmi.   Uważam, że lepszymi ludźmi stajemy się też dzięki przebywaniu w otoczeniu zwierząt. I tu wspomnieć pragnę o naszej kochanej Lunie, która kończy dziś 11 lat!   Każdego dnia obdarza nas swą bezinte...
Czytaj więcej

Adwent w tradycji…

Obraz
  był okresem bogatym w ludowe zwyczaje, wypełniające wierzącym oczekiwanie na narodzenie Jezusa Chrystusa. W XIX wieku od protestantów przejęty został zwyczaj adwentowego wieńca w środek, którego wkładano cztery świece zapalane kolejno w każdą niedzielę Adwentu. Wieńce te stawiano zarówno w kościołach, jak i w domach wiernych. Zwyczaj ten kultywowany jest do dziś. Przygotowany przeze mnie wieniec na tegoroczny Adwent jest mocno minimalistyczny, lecz wpisuje się w nadane mu znaczenie, ponieważ kształt okręgu adwentowego wieńca symbolizuje wieczność Boga, który nie ma początku ani końca, zieleń to znak trwającego życia, a świece symbolizują nadzieję, pokój, radość i miłość, czyli wartości tak istotne w życiu każdego z nas. Radosnego oczekiwania Kochani… Pozdrawiam grudniowo… Anita
Czytaj więcej

TATRY – od Doliny Białej Wody przez Polski Grzebień do Doliny Wielickiej.

Obraz
W poprzek Tatr Słowackich. Zapraszam Was na niezwykłą całodniową wyprawę w poprzek Tatr, w całości leżących po stronie słowackiej, w otoczeniu jesiennych krajobrazów. Ta górska eskapada była inna, niż dotychczas, bo w towarzystwie świetnej ekipy, z którą dzielę życie zawodowe. Inna, również z tego powodu, że powiększyła się na szlaku o kolejnego miłośnika gór (ale o tym za chwilę). Wyruszyliśmy 7 – osobową grupą… tuż za przejściem granicznym na Łysej Polanie. Za mostem skręciliśmy w prawo, na niebieski szlak w szeroką, szutrową drogę prowadzącą do Doliny Białej Wody .  Po prawej stronie towarzyszył nam potok Biała Woda, który po połączeniu się z Rybim Potokiem tworzy rzeczkę Białkę. Potok Biała Woda stanowiący granicę pomiędzy Polską i Słowacją, jest też symboliczną granicą między dwoma jakże odmiennymi światami. Po stronie polskiej tłumy turystów podążały w kierunku Morskiego Oka. Po stronie słowackiej poza nami pustka i absolutna cis...
Czytaj więcej

Nowy Rok pełen symboli szczęścia na pocztówkach z minionej epoki.

Obraz
  Stare kartki sylwestrowe i noworoczne to coś więcej, niż tylko kawałek historii. Pochodzą z dawnej epoki oddając niepowtarzalny urok i charakter tamtych czasów. Zapewne dlatego do dziś wywołują nostalgię. Niezliczoną ilość tych tematycznych pocztówek odnaleźć można w zasobach internetu, lecz ja zaprezentować chcę wyłącznie te, które stworzone zostały przez polskich grafików i ilustratorów. Patrząc na stare pocztówki możemy dostrzec emanujące z nich ciepło i optymizm oraz radość i nadzieję związaną z nowym początkiem, ponieważ bardzo popularnym i niesamowicie wdzięcznym tematem przewodnim noworocznych pocztówek sprzed dziesiątek lat, były dzieci.   Dominowały ręcznie rysowane lub malowane ilustracje podkreślające tradycyjne motywy związane z końcem roku i początkiem nowego, takie jak zegary o północy, butelki szampana, czy też cyfra 1.   Na wielu z nich odnaleźć możemy symbole szczęścia, czyli podkowy i czterolistną koniczynę. Oprócz tych oczywistych sy...
Czytaj więcej

Tatry zimą – Grześ, Rakoń i… Wołowiec na wyciągnięcie ręki.

Obraz
  Wycieczka przez Grześ i Rakoń na Wołowiec to tatrzański klasyk. Prowadzi tamtędy urokliwy widokowo szlak. Jednak to, co latem jest miłą wędrówką po łagodnych grzbietach Tatr Zachodnich, zimą staje się wyzwaniem z uwagi na trudniejsze warunki oraz szybko zapadający zmrok. Mimo, że zima jest najmniej lubianą przeze mnie porą roku, to w górach przybiera ona wyjątkowo bajeczne oblicze. Dlatego nie rezygnujemy z zimowej aktywności po ukochanych Tatrach. Warunkiem udanej wyprawy jest pogodne, najlepiej słoneczne niebo. Tylko wtedy planuję nasze wyjazdy. Dolina Chochołowska stanowiła dla nas jedynie wstęp -  opisany tutaj - do dłuższej, górskiej wyprawy, którą zamknęliśmy atrakcyjną, ponad 20 - kilometrową pętlą. Relację kontynuuję więc spod schroniska na Polanie Chochołowskiej. Znajdujący się tam szlakowskaz wskazuje kierunek naszej dalszej wędrówki. Dróżka zaczyna piąć się w górę, jest szeroka i ubita, momentami bardziej stroma. Dochodzimy do   skrzyżowania...
Czytaj więcej

Zamek w Łańcucie – reprezentacyjne wnętrza rezydencji.

Obraz
  Zapraszam dziś na spacer po wspaniałych wnętrzach jednej z najpiękniejszych rezydencji arystokratycznych w Polsce – do zamku w Łańcucie, który słynie ze znakomicie zachowanych wnętrz mieszkalnych. W latach 1889-1911 w Zamku przeprowadzono generalny remont połączony z przebudową wszystkich kondygnacji, a dawne apartamenty ostatnich Lubomirskich urządzano dla Elżbiety i Romana Potockich.   Założono m.in. instalację wodociągową, kanalizację i zelektryfikowano łańcucką rezydencję. Powstała wtedy większość wnętrz istniejących do dnia dzisiejszego. Zwiedzenie pierwszego i drugiego piętra pozwala dostrzec różnice pomiędzy niższą kondygnacją - reprezentacyjną, gdzie podziwiać można apartamenty dla właścicieli oraz znamienitych gości a wyższą, na której znajdują się gabinety, sypialnie, apartamenty dla dzieci, pozostałych gości i pokoje służbowe. Najbardziej reprezentacyjne komnaty powstały ok. 1800 roku na I piętrze Zamku. Zachwycają bogactwem, przepychem i elegancją....
Czytaj więcej